Partnerstwo

Wyróżniają nas pogłębione relacje z pracodawcami, partnerami biznesowymi i społecznymi oraz środowiskiem akademickim, od poziomu lokalnej społeczności, po współpracę międzynarodową. Angażujemy się w rozwój regionu jako partner inicjatyw badawczych i społecznych. Jako wspólnota akademicka, wspieramy indywidualne aspiracje zawodowe, uwzględniając możliwości osobiste i ekonomiczne.

Otwartość

Stale poszukujemy innowacji, nieszablonowych rozwiązań oraz nowych szans rozwoju dla jednostek i instytucji. Różnorodność kulturowa, życiowe doświadczenia oraz wyznawane idee naszych studentek i studentów oraz osób zatrudnionych, to najważniejszy potencjał Akademii.

Profesjonalizm

Jesteśmy profesjonalni, ponieważ kształcimy praktycznie, zgodnie z najlepszymi, współczesnymi standardami, a naszą wiedzę wzbogacają własne badania. Jesteśmy profesjonalni, ponieważ sami sprawdzamy w praktyce użyteczność przekazywanej wiedzy.

Skuteczność

Sukces jednostek i organizacji wymaga ukierunkowania oraz wytrwałości w działaniu. Lubelska Akademia WSEI to zespół ekspertów, który działa i uczy działać skutecznie, o czym świadczą liczne sukcesy naszej kadry i absolwentów.

Akademia WSEI to uczelnia o ugruntowanym statusie akademickim, z uprawnieniami w co najmniej sześciu dyscyplinach, w tym do nostryfikacji w co najmniej dwóch z nich. Działalność naukowa, szczególnie o charakterze międzydyscyplinowym, potwierdzona wysokimi wynikami ewaluacji, istotnie wspiera kształcenie, w tym Szkołę Doktorską zapewniającą jakość własnej młodej kadry naukowej.

Akademia rozwija się jako międzynarodowo rozpoznawalne centrum edukacyjne, wyróżniające się synergią nauki i biznesu, zaawansowaniem technologicznym i promowaniem zdrowego stylu życia. WSEI realizuje nowoczesny model kształcenia praktycznego. Relacje z pracodawcami, partnerami biznesowymi i społecznymi są ugruntowane, efektywnie zarządzane, długofalowe i oparte na dialogu. Akademia programowo utrzymuje i wzmacnia relacje z jej absolwentami.

Akademia oferuje całościowy ekosystem produktów edukacyjnych, praktycznie realizując ideę kształcenia ustawicznego, oferując zarówno „flagowe” kierunki, prestiżowe kursy MBA, jak i specjalistyczne seminaria, czy też certyfikację i mikropoświadczenia.

Akademia z sukcesem współpracuje z uczelniami wyższymi w Polsce i zagranicą w zakresie wymiany akademickiej, wspólnych badań i projektów, a także pielęgnuje międzynarodowe relacje instytucjonalne. Zajęcia prowadzone są regularnie przez badaczy o uznanej renomie międzynarodowej. Akademia ułatwia osobom studiującym asymilację w środowisku, poprzez przyjazny onboarding oraz anglojęzyczne centra informacji i obsługi administracyjnej.

Akademia promuje swój wizerunek i ofertę w sposób profesjonalny, spójny z wartościami i unikatową charakterystyką Uczelni, odnotowując znaczący wzrost zarówno osób studiujących na studiach dziennych, jak i studentów zagranicznych.

Akademia WSEI jako organizacja jest zarządzana w sposób celowy i uporządkowany, oparty na stałym doskonaleniu kluczowych procesów, wspieranych nowoczesnymi systemami informatycznymi oraz wielokierunkowej komunikacji. Uczelnia dysponuje odpowiednio do potrzeb rozbudowaną i optymalnie wykorzystywaną infrastrukturą.

Kierowanie ludźmi oraz rozwój wspólnoty oparte są na regułach i praktykach, przyjętej w Akademii polityki personalnej, promującej zaangażowanie, rozwój kompetencji, jakość i efekty pracy oraz wkład merytoryczny w rozwój Uczelni. WSEI wzmacnia włączający charakter swojej kultury organizacyjnej, opartej na poszanowaniu praw człowieka, otwartości i wzajemnym szacunku międzynarodowej wspólnoty Akademii.

1. Rozwinięcie nowoczesnego ekosystemu pożądanych na rynku produktów edukacyjnych, opartych na praktycznym kształceniu integrującym naukę, biznes, technologie i zdrowy styl życia.
2. Umocnienie wiodącej pozycji Akademii WSEI dzięki silnym partnerstwom, różnorodnym formom i skali działań w województwie lubelskim i województwach ościennych oraz skutecznej promocji marki i oferty Uczelni.
3. Zwiększenie międzynarodowej atrakcyjności Akademii dzięki unikatowej ofercie i warunkom kształcenia dla cudzoziemców oraz efektywnej współpracy z zagranicznymi ośrodkami akademickimi.
4. Podniesienie jakości funkcjonowania Uczelni poprzez prorozwojową politykę personalną, doskonalenie i cyfryzację procesów, rozbudowę infrastruktury oraz komunikację wewnętrzną.

Celem Polityki Zapewnienia Jakości Kształcenia w Lubelskiej Akademii WSEI jest osiąganie jak najlepszych standardów kształcenia w edukacji studentów i słuchaczy oraz prowadzenie badań naukowych na wysokim poziomie, przy równoczesnym przestrzeganiu i propagowaniu fundamentalnych wartości społecznych oraz budowaniu prestiżu edukacyjnego Uczelni w mieście, regionie i kraju.

Polityka Zapewnienia Jakości Kształcenia jest prowadzona w oparciu o misję i strategię rozwoju Akademii WSEI we wszystkich obszarach określonych jako strategiczne dla edukacyjnej działalności i funkcjonowania Uczelni.

Główne założenia Polityki Zapewnienia Jakości Kształcenia w Lubelskiej Akademii WSEI to:

• uzyskanie wysokiego poziomu zadowolenia Studentów i Słuchaczy wynikającego z jakości realizowanych usług kształcenia;
• zaufanie studenta/słuchacza, osiągnięte poprzez ocenę świadczonych usług i sprawne funkcjonowanie Uczelni;
• promowanie uczciwości i wolności akademickiej oraz gotowość do chronienia wszelkiego rodzaju nietolerancji lub dyskryminacji studentów i pracowników;
• podstawą osiągnięcia zakładanej jakości świadczonych usług jest systematyczne rozpoznanie potrzeb i oczekiwań Studentów oraz stała i przyjazna współpraca z nimi, jak też eliminowanie przyczyn ewentualnych błędów;
• integralną składową jakości świadczonych usług przez Uczelnię, stanowią jakość i warunki pracy każdego z pracowników, bez względu na zajmowane stanowisko;
• wszyscy pracownicy angażują się w swoje obowiązki tak, aby swoją pracą podnieść jakość świadczonych usług;
• Uczelnia przykłada dużą wagę do rozwoju pracowników poprzez ciągłe podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych;
• kooperacja i współpraca z interesariuszami zewnętrznymi;
• prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych;
• nadzór nad przestrzeganiem Polityki Jakości spoczywa na kadrze kierowniczej, która powinna być w tym względzie wzorcem dla podległych pracowników;
• Władze Uczelni zobowiązują siebie i wszystkich pracowników do stosowania ustaleń zawartych w Polityce Jakości.

Uczelnia stawia sobie za cel wykształcenie wysokiej klasy specjalistów, posiadających odpowiednie kwalifikacje, mające potwierdzenie w kraju i za zagranicą, znajdujących zatrudnienie w różnych sektorach gospodarki, edukacji, administracji, itd.

Realizacja powyższego będzie możliwa jeżeli:

• ukształtujemy w studencie/słuchaczu świadomość potrzeby kształcenia się przez całe życie;
• ukierunkujemy studentów/słuchaczy pod kątem zdobywania nowych kwalifikacji potrzebnych na rynku pracy;
• dobrze przygotujemy studenta do wykonywania konkretnego zawodu;
• nauczymy umiejętności świadomego wykorzystania nabytej wiedzy oraz kreowania swojej pozycji i kariery zawodowej.

Polityka Zapewnienia Jakości Kształcenia w Lubelskiej Akademii WSEI w swoich założeniach zmierza do tego, aby student/słuchacz nabył wiedzę adekwatną do zachodzących zmian w otoczeniu.

Powyższa Polityka Zapewnienia Jakości Kształcenia jest znana oraz zrozumiała dla wszystkich pracowników Lubelskiej Akademii WSEI oraz poddawana przeglądom pod kątem jej ciągłej przydatności.

Pełną odpowiedzialność za realizację Polityki Zapewnienia Jakości Kształcenia ponosi Rektor Uczelni, który ustala zadania, uprawnienia i odpowiedzialności za jakość dla wszystkich pracowników oraz zapewnia niezbędne zasoby. Polityka Zapewnienia Jakości Kształcenia jest opublikowana i stanowi element zarządzania strategicznego Uczelni.

Wewnętrzny System Zapewnienia Jakości Kształcenia Lubelskiej Akademii WSEI jest zgodny z podstawowymi zasadami zarządzania jakością kształcenia oraz wymogami Polskiej Ramy Kwalifikacji, a także z obowiązującymi standardami jakości kształcenia, w szczególności w zakresie:

• Konstrukcji programu studiów, w tym: określenia koncepcji, celów kształcenia i efektów uczenia się;
• Realizacji programu studiów, w tym: sprecyzowania treści programowych, harmonogramu realizacji programu studiów oraz form i organizacji zajęć, metod kształcenia, praktyk zawodowych, organizacji procesu nauczania i uczenia się;
• Rekrutacji na studia, weryfikacji osiągnięcia przez studentów efektów uczenia się, zaliczania poszczególnych semestrów i lat oraz dyplomowania;
• Kompetencji, doświadczenia, kwalifikacji i liczebności kadry prowadzącej kształcenie oraz rozwoju i doskonalenia kadry;
• Infrastruktury i zasobów edukacyjnych wykorzystywanych w realizacji programu studiów oraz ich doskonalenia;
• Współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym w konstruowaniu, realizacji i doskonaleniu programu studiów oraz jej wpływ na rozwój kierunku;
• Warunków i sposobów podnoszenia stopnia umiędzynarodowienia procesu kształcenia na kierunku;
• Wsparcia studentów w uczeniu się, rozwoju społecznym, naukowym lub zawodowym i wejściu na rynek pracy oraz rozwoju i doskonaleniu form pomocy;
• Publicznego dostępu do informacji o programie studiów, warunkach jego realizacji i osiąganych rezultatach;
• Prowadzonej polityki jakości, projektowania, zatwierdzania, monitorowania, przeglądu i doskonalenia programu studiów.

Wewnętrzny System Zapewnienia Jakości Kształcenia uwzględnia w zakresie zarządzania jakością:

• podejście procesowe do realizowanych usług i zadań;
• podejście systemowe, uwzględniające wszystkie aspekty związane z przyjętymi na Uczelni celami związanymi z jakością kształcenia;
• ciągłe doskonalenie wszystkich istotnych realizowanych procesów i procedur;
• opiera się na faktach i konkretnych, wymiernych efektach działań;

oraz jest ukierunkowany na:

• orientację na studentów, słuchaczy i innych interesariuszy;
• zaangażowanie całej kadry dydaktycznej i administracyjnej Uczelni we właściwe funkcjonowanie systemu;
• przywództwo osób i organów w zakresie ustalonych zasad związanych z prawidłowym zarządzaniem oraz funkcjonowaniem Wewnętrznego Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia na Uczelni.

Wdrożenie systemu ma na celu poprawę skuteczności działań związanych z realizacją wizji, misji i strategii Uczelni, w tym wymagań interesariuszy.

Przy powstawaniu Wewnętrznego Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia uwzględniono hierarchiczność organizacji (Kierownictwo, Wydziały, Instytuty, Komórki organizacyjne, itd.)  i wcześniej ustanowione systemy oraz obowiązujące regulacje prawne.

Schemat funkcjonowania Wewnętrznego Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia

Model procesowy Wewnętrznego Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia jest zgodny z powszechnie stosowanym w zarządzaniu jakością Cyklem Deminga (PDCA). Cykl Deminga realizowany jest w czterech powtarzających się działaniach, etapach związanych z planowaniem, realizacją, oceną i doskonaleniem. Podstawę budowy Wewnętrznego Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia stanowi identyfikacja kluczowych procesów umożliwiających realizację podstawowych zadań Uczelni.

Model Wewnętrznego Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia Lubelskiej Akademii WSEI funkcjonuje w cyklu PDCA:

1. Planowanie (ang. Plan) – ustanowienie polityki, określanie celów, procesów, odpowiedzialności, procedur i narzędzi niezbędnych do realizacji zadań Uczelni zgodnych z wymaganiami określonymi w przepisach powszechnie obowiązujących, a także oczekiwaniami interesariuszy i polityką organizacji;
2. Realizacja (ang. Do) – wdrożenie i stosowanie polityki, środków nadzoru, procesów i procedur, metod realizacji celów i stosownych narzędzi;
3. Sprawdzenie (ang. Check) – monitorowanie i pomiar procesów oraz ich wyników w odniesieniu do polityki, celów i stawianych im wymagań;
4. Doskonalenie (ang. Act) – podejmowanie działań zmierzających do ciągłego doskonalenia systemu zarządzania jakością.

Planowanie to okresowa:

• ocena i opinia wymagań interesariuszy (pracodawców, absolwentów, studentów, nauczycieli akademickich) w zakresie zgodności programu studiów z potrzebami społeczno-gospodarczymi (analizy zawodowego rynku pracy);
• aktualizacja opisu sylwetki zawodowej absolwenta (zgodność syntetycznego opisu kwalifikacji w Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji dla absolwenta danego kierunku studiów) i określenie głównych kierunkowych efektów uczenia się zbieżnych z potrzebami rynku pracy;
• weryfikacja zgodności programów studiów z poziomem Polskiej Ramy Kwalifikacji i profilem kształcenia;
• ocena zgodności programów studiów z przepisami zewnętrznymi i wewnętrznymi;
• ocena zasad postępowania w przypadku tworzenia i projektowania programów studiów oraz kontynuacji kształcenia;
• ocena systemu rekrutacji i przyjęć na studia;
• weryfikacja systemu zarządzania i aktualizacji programów studiów.

Realizacja celów określonych w programie studiów zachodzi w procesach wyspecyfikowanych w mapie procesów, podzielonych na dwie grupy:

• procesy dydaktyczne związane z monitorowaniem kształcenia;
• procesy pomocnicze związane ze wspomaganiem i właściwą realizacją kształcenia, bez których nie jest możliwy efektywny przebieg procesu dydaktycznego.

Sprawdzenie, to cykliczne monitorowanie i pomiary procesów, okresowa ocena i kontrola stopnia spełnienia wcześniej określonych wymagań, sprecyzowanych oraz opisanych w sprawozdaniu z rocznej realizacji programów. Osoby i komórki odpowiedzialne za poszczególne procesy i zadania dokonują samooceny stopnia realizacji poszczególnych zaplanowanych zadań, biorąc udział w opracowaniu ocen, analiz i rocznego sprawozdania. W ramach nadzoru osoby i komórki wyznaczone sprawdzają terminową realizację wykonania poszczególnych zadań.

Doskonalenie, obejmuje wszelkie działania korygujące poszczególnych elementów modelu procesowego, stosowanych w zarządzaniu jakością, w tym coroczną prezentację wniosków i dyskusję na Senacie Lubelskiej Akademii WSEI. Na tej podstawie, biorąc również pod uwagę oceny zawarte w rocznym sprawozdaniu, tworzone są wnioski końcowe, które są przyjmowane i wdrażane do realizacji na następny rok akademicki.

Według międzynarodowych standardów jakości przy budowie systemów zarządzania jakością kształcenia zaleca się stosowanie podejścia procesowego opartego na postrzeganiu organizacji Uczelni i jej wydziałów jako mapy powiązanych ze sobą procesów. Tego typu podejście umożliwia analizę realizowanych aktywności w ramach funkcji czasu i dokonywanie wielu spostrzeżeń bądź uwag prowadzących do doskonalenia analizowanych procesów w zakresie realizacji zaplanowanych celów.

Model procesowy Wewnętrznego Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia Lubelskiej Akademii WSEI obejmuje:

1. Proces główny;
2. Proces dydaktyczny;
3. Procesy pomocnicze;
4. Procesy doskonalące;

oraz 20 procedur, które zostały umieszczone w Księdze Procedur Uczelnianej Księgi Jakości Kształcenia - Księga Procedur - PRZEJDŹ.

Dokumenty i zapisy Wewnętrznego Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia Lubelskiej Akademii WSEI gromadzone są w systemie informatycznym Uczelni (w ramach repozytorium na stronie Uczelnianej Księgi Jakości Kształcenia pod adresem jakosc.wsei.lublin.pl), na nośnikach elektronicznych oraz w wymaganych przypadkach w formie tradycyjnej (papierowej). Spośród dokumentów stosowanych wewnątrz Uczelni i na poszczególnych wydziałach do systemu odnoszą się jedynie te, które:

• są niezbędne do prawidłowego przebiegu procesu kształcenia;
• podlegają obowiązkowej archiwizacji;
• tworzą wartość dodaną dla interesariuszy.

Dokumenty mogą mieć dowolną postać stosownie do potrzeb, możliwości ich tworzenia i przechowywania (forma papierowa lub elektroniczna). Docelowo wszystkie dokumenty niezbędne do funkcjonowania Wewnętrznego Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia będą posiadały formę elektroniczną, łatwo dostępną dla podmiotów zaangażowanych w procesy zapewnienia jakości kształcenia.

Podstawowym dokumentem opisującym Wewnętrzny System Zapewnienia Jakości Kształcenia (WSZJK) jest Uczelniana Księga Jakości Kształcenia (UKJK). Uczelniana Księga Jakości Kształcenia podaje cele, strukturę, organizację, zakres i odpowiedzialność za procedury całego procesu kształcenia w Lubelskiej Akademii WSEI.

Elektroniczna dokumentacja w Wewnętrznym Systemie Zapewnienia Jakości Kształcenia zawiera:

1. Uczelnianą Księgę Jakości Kształcenia;
2. Księgę Procedur wraz z obowiązującymi schematami postępowania i formularzami;
3. Regulacje prawne dotyczące jakości kształcenia (zewnętrzne i wewnętrzne);
4. Skład poszczególnych Komisji oraz harmonogram prac;
5. Rejestr zmian.

Elektroniczne repozytorium służy do usprawnienia pracy osób i komisji zajmujących się realizacją poszczególnych zadań, oceną i analizą funkcjonowania jakości kształcenia na Uczelni.

Absolwent studiów otrzymuje dyplom ukończenia studiów na określonym kierunku i profilu potwierdzający wykształcenie wyższe oraz tytuł zawodowy: licencjata, inżyniera albo równorzędny potwierdzający wykształcenie wyższe na tym samym poziomie – w przypadku studiów pierwszego stopnia; magistra, magistra inżyniera albo równorzędny potwierdzający wykształcenie wyższe na tym samym poziomie – w przypadku studiów drugiego stopnia i jednolitych studiów magisterskich.

Akumulowanie osiągnięć – należy rozumieć gromadzenie potwierdzonych (w wyniku walidacji) zestawów efektów uczenia się, które wchodzą w skład wymagań określonych w opisie kwalifikacji. Efekty uczenia się mogą być potwierdzane (i akumulowane) wyłącznie jako wyodrębnione zestawy określone w opisie kwalifikacji. W Polsce możliwość akumulowania osiągnięć wprowadzono na szeroką skalę w 2005 r. w szkolnictwie wyższym w związku z wdrażaniem procesu bolońskiego, którego elementem jest ECTS (Europejski system transferu i akumulacji punktów).

Certyfikowanie – proces, w wyniku którego osoba ubiegająca się o nadanie określonej kwalifikacji, po uzyskaniu pozytywnego wyniku walidacji, otrzymuje od uprawnionego podmiotu certyfikującego dokument potwierdzający nadanie określonej kwalifikacji.

Charakterystyka poziomu PRK – zestaw ogólnych stwierdzeń (składników opisu poziomu PRK), charakteryzujących wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne, wymagane dla kwalifikacji na danym poziomie PRK. Charakterystyka poziomu PRK jest tak zredagowana, aby odnosiła się do pełnego zakresu efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji. W PRK są charakterystyki poziomów pierwszego i drugiego stopnia. Charakterystyki pierwszego stopnia są uniwersalne – odnoszą się do wszystkich rodzajów kwalifikacji. Charakterystyki drugiego stopnia zostały opracowane w trzech wariantach: dla kwalifikacji nadawanych w ramach szkolnej edukacji ogólnej, dla kwalifikacji nadawanych w ramach szkolnictwa wyższego oraz dla kwalifikacji o charakterze zawodowym.

Cykl PDCA – cykl Deminga to schemat ilustrujący podstawową zasadę ciągłego doskonalenia. Cykl Deminga realizowany jest w czterech etapach związanych z planowaniem, wdrażaniem i ciągłym doskonaleniem. Podstawę budowy wewnętrznego systemu zarządzania jakością stanowi identyfikacja kluczowych procesów umożliwiających realizację podstawowych zadań Uczelni.

ECTS – (European Credit Transfer and Accumulation System) – europejski system transferu i akumulacji punktów zaliczeniowych, służących do oceny postępów studenta w zdobywaniu wiedzy i umiejętności oraz do potwierdzania realizacji kolejnych etapów uczenia się.

Edukacja formalna – kształcenie realizowane przez publiczne i niepubliczne szkoły oraz inne podmioty systemu oświaty, uczelnie oraz inne podmioty systemu szkolnictwa wyższego i nauki, w ramach programów, które prowadzą do uzyskania kwalifikacji pełnych, kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych, o których mowa w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z 20.07.2018 r. albo kwalifikacji w zawodzie, o której mowa w ustawie o systemie oświaty z 07.09.1991 r.

Edukacja pozaformalna – kształcenie i szkolenie realizowane w ramach programów, które nie prowadzą do uzyskania kwalifikacji pełnych. Edukacją pozaformalną jest uczenie się zorganizowane instytucjonalnie, w ramach programów, które nie wchodzą w zakres edukacji formalnej. Efekty uczenia się uzyskane w ramach edukacji pozaformalnej mogą być walidowane, akumulowane i przenoszone w toku zdobywania kwalifikacji „szkolnych” i „akademickich. Kwalifikacje nadawane w ramach edukacji pozaformalnej mogą być włączone do ZSK (mieć przypisany poziom PRK). Nie wszystkie programy realizowane w ramach edukacji pozaformalnej muszą prowadzić do uzyskania kwalifikacji.

Efekty uczenia się – wiedza, umiejętności oraz kompetencje społeczne nabyte w procesie uczenia się

Europejska Rama Kwalifikacji (ERK) – przyjęta w UE struktura poziomów kwalifikacji stanowiąca układ odniesienia dla krajowych ram kwalifikacji umożliwiający porównywanie kwalifikacji uzyskiwanych w różnych krajach UE.

Ewaluacja – analiza funkcjonowania instytucji certyfikującej prowadzącą do diagnozy procesów związanych z certyfikowaniem, służącą zapewnianiu i doskonaleniu jakości kwalifikacji.

Instytucja certyfikująca – podmiot, który uzyskał uprawnienia do certyfikowania.

Jakość kształcenia – to ciągły proces wartościowania (oceny, kontroli, zagwarantowania, prowadzenia i ulepszania) systemu kształcenia. Jakość kształcenia jest zazwyczaj pojmowana jako: wyjątkowość lub doskonałość, perfekcja, zgodność – niewystępowanie usterek, sprawność w osiągnięciu celu, transformacja, umiejętność dostosowania się do zmieniających się wymagań i potrzeb, satysfakcja studenta.

Jakość kwalifikacji - przez jakość kwalifikacji rozumie się jej przydatność dla osób, które ją uzyskały, oraz dla otoczenia społecznego, w którym dana kwalifikacja funkcjonuje. O jakości kwalifikacji (nadanej konkretnej osobie) decydują: adekwatność efektów uczenia się wymaganych dla danej kwalifikacji w odniesieniu do zadań i odpowiedzialności, które osoba posiadająca daną kwalifikację ma podejmować, trafne i rzetelne opisanie efektów uczenia się wymaganych dla danej kwalifikacji, wiarygodna walidacja efektów uczenia się wymaganych dla danej kwalifikacji.

Kompetencje społeczne – rozwiniętą w toku uczenia się zdolność kształtowania własnego rozwoju oraz autonomicznego i odpowiedzialnego uczestniczenia w życiu zawodowym i społecznym, z uwzględnieniem etycznego kontekstu własnego postępowania.

Kontrola jakości – to bieżące monitorowanie, nadzór nad systemem i procesami kształcenia.

Kwalifikacja – zestaw efektów uczenia się w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych, nabytych w edukacji formalnej, edukacji poza formalnej lub poprzez uczenie się nieformalne, zgodnych z ustalonymi dla danej kwalifikacji wymaganiami, których osiągnięcie zostało sprawdzone w walidacji oraz formalnie potwierdzone przez uprawniony podmiot certyfikujący.

Kwalifikacje cząstkowe – kwalifikację w zawodzie, o której mowa w ustawie z dnia 7 września o systemie oświaty; kwalifikacje potwierdzone dyplomami mistrza i świadectwami czeladniczymi wydawanymi po przeprowadzeniu egzaminów w zawodach, o których mowa w ustawie o rzemiośle; kwalifikacje nadawane po ukończeniu studiów podyplomowych, o których mowa w ustawie – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; kwalifikacje nadawane po ukończeniu form kształcenia.

Kwalifikacje pełne – kwalifikacje, które są nadawane wyłącznie w ramach systemu oświaty po ukończeniu określonych etapów kształcenia oraz w ramach systemu szkolnictwa wyższego i nauki po ukończeniu kształcenia specjalistycznego, studiów pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia i jednolitych studiów magisterskich oraz po uzyskaniu stopnia doktora w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Kwalifikacje rynkowe – to kwalifikacje nieuregulowane przepisami prawa, których nadawanie odbywa się na zasadzie swobody działalności gospodarczej. Kwalifikacje rynkowe to kwalifikacje wypracowane przez różne środowiska (organizacje społeczne, zrzeszenia, korporacje lub inne podmioty) na podstawie zgromadzonych przez nie doświadczeń. Wyraz rynkowe oznacza w tym przypadku, że kwalifikacje te powstały i funkcjonują na „wolnym rynku” kwalifikacji. Kwalifikacje rynkowe mogą dotyczyć działalności o charakterze ściśle zawodowym, ale również różnych obszarów działalności społecznej, w tym działalności wychowawczej i opiekuńczej, a także działalności o charakterze rekreacyjnym. Kwalifikacje rynkowe mogą, ale nie muszą być włączane do ZSK. O włączeniu decyduje minister właściwy dla kwalifikacji w odpowiedzi na inicjatywę zainteresowanego środowiska. Wszystkie kwalifikacje rynkowe włączone do ZSK są kwalifikacjami cząstkowymi.

Kwalifikacje uregulowane to kwalifikacje ustanowione odrębnymi przepisami, których nadawanie odbywa się na zasadach określonych w tych przepisach, z wyłączeniem kwalifikacji nadawanych w systemie oświaty i systemie szkolnictwa wyższego. Najkrócej można powiedzieć, że kwalifikacje uregulowane to kwalifikacje ustanowione przepisami prawa, które są nadawane poza systemami oświaty i szkolnictwa wyższego. Stanowią one niezbędne z punktu widzenia rynku pracy uzupełnienie bardziej podstawowych kwalifikacji nabywanych w systemach oświaty i szkolnictwa wyższego. Wymagania dotyczące efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji uregulowanych są związane z wyraźnie określonymi rodzajami działalności. Kwalifikacje uregulowane mogą, ale nie muszą być włączane do ZSK. O włączeniu decyduje minister właściwy dla kwalifikacji. Wszystkie włączone do ZSK kwalifikacje uregulowane są kwalifikacjami cząstkowymi.

Mapa procesów – graficzne ujęcie zespołu procesów oraz ich wzajemnych powiązań.

Metody kształcenia – są zorientowane na studentów, motywują ich do aktywnego udziału w procesie nauczania i uczenia się oraz umożliwiają studentom osiągniecie efektów uczenia się, w tym w szczególności umożliwiają przygotowanie do działalności zawodowej w obszarach zawodowego rynku pracy właściwych dla kierunku studiów.

Moduł kształcenia – to szeroko rozumiany przedmiot lub grupa przedmiotów / kursów, ale także „praktyka zawodowa”, „przygotowanie pracy dyplomowej”. Modułem może być też zbiór przedmiotów / kursów obowiązkowych dla określonej specjalności lub specjalizacji w ramach kierunku studiów, czy też zestaw przedmiotów / kursów o określonej łącznej liczbie punktów ECTS.

Opis (sylabus) modułu uczenia się – opis grupy zajęć, w tym: określenie celu ich realizacji, wymagań formalnych i wstępnych, efektów i  treści uczenia się, literatury, metod i form zajęć, wymiaru czasowego, prowadzących zajęcia, sposobu weryfikacji efektów uczenia się, bilansu godzin i punktów ECTS.

Organizacja – grupa ludzi z przypisanym zakresem obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności oraz powiązań w Uczelni.

Plan studiów  – harmonogram realizacji programu studiów zawierający w szczególności nazwy i kody przedmiotów, ich usytuowanie w semestrach, formy prowadzenia zajęć  i ich wymiar, punktacje ECTS oraz formę zaliczenia zajęć.

Polityka jakości – część strategii Uczelni, która dotyczy działania, rozwoju i doskonalenia systemu jakości. Zawiera deklaracje dotyczące wymagań, ciągłego doskonalenia, przeznaczenia niezbędnych dla rozwoju systemu zasobów, identyfikacji, spełniania potrzeb i oczekiwań oraz cele jakości. Polityka jakości jest dokumentem jawnym. Jest ona podstawą do ustanowienia celów i zadań w realizowanych procesach oraz stanowi ramy do utrzymania i doskonalenia celów organizacji oraz jej działań.

Polityka kadrowa – zapewnia dobór nauczycieli akademickich i innych osób prowadzących zajęcia oparty o transparentne zasady i umożliwiający  prawidłową realizacje zajęć, uwzględnia systematyczna ocenę kadry prowadzącej kształcenie, przeprowadzona z udziałem studentów, której wyniki są wykorzystywane w doskonaleniu kadry, a także stwarza warunki stymulujące kadrę do ustawicznego rozwoju.

Polska Rama Kwalifikacji – opis ośmiu wyodrębnionych w Polsce poziomów kwalifikacji odpowiadających odpowiednim poziomom europejskich ram kwalifikacji, sformułowany za pomocą ogólnych charakterystyk efektów uczenia się dla kwalifikacji na poszczególnych poziomach, ujętych w kategoriach wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych.

Poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji – zakres i stopień złożoności wymaganych efektów uczenia się dla kwalifikacji danego poziomu, sformułowanych za pomocą ogólnych charakterystyk efektów uczenia się.

Procedura – tryb realizacji procesu zawierający opis uporządkowanych w czasie czynności, jakie należy wykonać, aby osiągnąć określony rezultat. Wszystkie procesy niezbędne w systemie zarządzania jakością zostały określone na Mapie Procesów.

Proces – zespół działań, których celem jest osiągnięcie określonego rezultatu. Wszystkie procesy niezbędne w systemie zarządzania jakością zostały określone na Mapie Procesów.

Program praktyk zawodowych – organizacja i nadzór nad ich realizacją, dobór miejsc odbywania oraz środowisko, w którym mają miejsce, w tym  infrastruktura a także  kompetencje opiekunów zapewniają prawidłową realizacje praktyk oraz osiągnięcie przez studentów efektów uczenia się a szczególnie tych, które są związane z przygotowaniem zawodowym.

Program studiów – opis określonych przez uczelnię spójnych efektów uczenia zgodnych z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym oraz ustawą o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji  określony dla danego kierunku studiów, poziomu i profilu kształcenia, a także formy studiów oraz opisu procesu kształcenia prowadzącego do osiągnięcia tych efektów, wraz z przypisanymi do poszczególnych modułów/przedmiotów punktami ECTS.

Program studiów dla kierunku o profilu ogólnoakademickim – obejmuje moduły zajęć powiązane z działalnością  naukową w dyscyplinie lub dyscyplinach, do których przyporządkowany jest kierunek studiów, którym przypisano punkty ECTS w wymiarze większym niż 50% liczby punktów ECTS i uwzględnia udział studentów w zajęciach przygotowujących do prowadzenia działalności naukowej lub udział w tej działalności.

Program studiów dla kierunku o profilu praktycznym – obejmuje moduły zajęć  kształtujące umiejętności praktyczne, którym przypisano punkty ECTS w wymiarze większym niż 50% liczby punktów ECTS, służące zdobywaniu przez studenta umiejętności praktycznych i kompetencji społecznych.

Przypisanie poziomu PRK danej kwalifikacji – rozstrzygnięcie podjęte na zasadach określonych w ustawie o ZSK o ustaleniu poziomu PRK dla danej kwalifikacji na podstawie porównania efektów uczenia się wymaganych dla tej kwalifikacji z charakterystykami poziomów PRK. 

Punkty ECTS – stanowią miarę średniego nakładu pracy studenta niezbędnego do uzyskania efektów uczenia się. Punkt ECTS odpowiada 25–30 godzinom pracy studenta obejmującym zajęcia organizowane przez uczelnię oraz jego indywidualną pracę związaną z tymi zajęciami.

Rada Interesariuszy ZSK – jest organem złożonym z przedstawicieli środowisk i instytucji zainteresowanych funkcjonowaniem kwalifikacji, który wspiera ministra koordynatora ZSK w zapewnianiu spójności i porównywalności rozwiązań funkcjonujących w ramach ZSK. Skład Rady Interesariuszy ZSK określono w ustawie o ZSK. Kadencja członka Rady trwa cztery lata (może zostać przedłużona tylko raz). Koniec kadencji połowy członków Rady następuje co dwa lata.

Sektorowe ramy kwalifikacji (SRK) – są branżowym rozwinięciem charakterystyk typowych dla kwalifikacji o charakterze zawodowym. Jednym z głównych celów tworzenia SRK jest przełożenie charakterystyk poziomów PRK na język bliższy przedstawicielom poszczególnych branż. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania na wniosek ministra właściwego włącza Sektorowe Ramy Kwalifikacji do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji w drodze rozporządzenia.

Specjalność – zdefiniowana w programie studiów grupa zajęć z przypisanymi efektami uczenia się w istotny sposób pogłębiających lub wyraźnie specyfikujących efekty kierunkowe w określonym obszarze dyscypliny lub dyscyplin, których zrealizowanie prowadzi do uzyskania dodatkowych kwalifikacji lub uprawnień zawodowych, wynikających z przepisów prawa.

Standard kształcenia –  zbiór reguł i wymagań w zakresie kształcenia dotyczących sposobu organizacji kształcenia, osób prowadzących to kształcenie, ogólnych i szczegółowych efektów uczenia się, a także sposobu weryfikacji osiągniętych efektów uczenia się. Standardy kształcenia zostały określone dla poszczególnych profilów kształcenia przez Polską Komisję Akredytacyjną.

Studia drugiego stopnia – poziom studiów, na który są przyjmowani kandydaci posiadający co najmniej kwalifikacje pierwszego  stopnia, kończący się uzyskaniem kwalifikacji drugiego stopnia.

Studia dualne – studia o profilu praktycznym prowadzone z udziałem pracodawcy.

Studia niestacjonarne – forma studiów wyższych, w ramach których mniej niż połowa punktów ECTS objętych programem studiów może być uzyskiwana z bezpośrednim udziałem nauczycieli akademickich lub innych osób prowadzących zajęcia i studentów.

Studia pierwszego stopnia – poziom studiów, na który są przyjmowani kandydaci posiadający świadectwo dojrzałości, kończący się uzyskaniem kwalifikacji pierwszego stopnia.

Studia stacjonarne – forma studiów wyższych, w ramach których co najmniej połowa punktów ECTS objętych programem studiów może być uzyskiwana z bezpośrednim udziałem nauczycieli akademickich lub innych osób prowadzących zajęcia i studentów.

Sylabus przedmiotu – opis zajęć, w tym: określenie celu nauczania przedmiotu, efektów uczenia się, merytorycznych treści nauczania przedmiotu, literatury, form i wymiaru zajęć, prowadzących, sposobów weryfikacji efektów uczenia się, bilansu godzin  i punktów ECTS dla przedmiotu.

System doskonalenia jakości kształcenia – stała poprawa, podnoszenie jakości kształcenia.

System weryfikacji efektów uczenia się – umożliwia monitorowanie postępów  w uczeniu się oraz rzetelna i wiarygodna ocenę stopnia osiągnięcia przez studentów efektów uczenia się, a stosowane metody weryfikacji i oceny są zorientowane na studenta, umożliwiają uzyskanie  informacji zwrotnej o stopniu osiągnięcia efektów uczenia się oraz motywują studentów do aktywnego udziału w procesie nauczania i uczenia się jak również pozwalają na sprawdzenie i ocenę wszystkich efektów uczenia się, w tym w szczególności opanowania umiejętności praktycznych i przygotowania do prowadzenia działalności zawodowej w obszarach zawodowego rynku pracy właściwych dla kierunku studiów.

System zapewnienia jakości kształcenia – oznacza wewnętrzną strukturę organizacyjną, podział odpowiedzialności, procedury, procesy i zasoby umożliwiające wdrożenie zarządzania jakością.

Uczenie się nieformalne – uzyskiwanie efektów uczenia się poprzez różnego rodzaju aktywność poza edukacją formalną i edukacją pozaformalną.

Umiejętności – przyswojoną w procesie uczenia się zdolność do wykonywania zadań i rozwiązywania problemów właściwych dla dziedziny uczenia się lub działalności zawodowej.

Walidacja – sprawdzenie, czy osoba ubiegająca się o nadanie określonej kwalifikacji, niezależnie od sposobu uczenia się tej osoby, osiągnęła wyodrębnioną część lub całość efektów uczenia się wymaganych dla tej kwalifikacji.

Walidacja – sprawdzenie, czy osoba ubiegająca się o nadanie określonej kwalifikacji, niezależnie od sposobu uczenia się tej osoby, osiągnęła wyodrębnioną część lub całość efektów uczenia się wymaganych dla tej kwalifikacji.

Wiedza – zbiór opisów obiektów i faktów, zasad, teorii oraz praktyk, przyswojonych w procesie uczenia się, odnoszących się do dziedziny uczenia się lub działalności zawodowej.

Zapewnienie jakości – oznacza wszystkie planowane i systematyczne działania niezbędne do tworzenia odpowiedniego stopnia zaufania co do tego, że usługa spełni ustalone wymagania jakościowe.

Zapis – dokument, w którym przedstawiono uzyskane wyniki lub dowody przeprowadzonych badań.

Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji (ZRK) – to publiczny rejestr, w którym znajdują się informacje o kwalifikacjach nadawanych w Polsce, na podstawie przepisów ustawy o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (ZSK). Obecnie w rejestrze dostępne są tzw. kwalifikacje pełne, tj. te które zdobywa się w systemie oświaty lub szkolnictwa wyższego. W najbliższym czasie rejestr będzie się zapełniał tzw. kwalifikacjami cząstkowymi, przede wszystkim rynkowymi, które można zdobywać w sposób poza formalny.

Zintegrowany System Kwalifikacji – wyodrębniona część Krajowego Systemu Kwalifikacji, w której obowiązują określone w ustawie standardy opisywania kwalifikacji oraz przypisywania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji, zasady włączania kwalifikacji do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji i ich ewidencjonowania w Zintegrowanym Rejestrze Kwalifikacji, a także zasady i standardy certyfikowania kwalifikacji oraz zapewniania jakości nadawania kwalifikacji.